«ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟΔΙΑΣΤΡΟΦΗ»
ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ο λόγος στο παρόν υπόμνημα είναι για τα ιδιότυπα καινοφανή ιδεοθρησκευτικά «Comics» με γενικό τίτλο :« ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ», εν συνεχεία της σειράς «MATRIX», της γενικής ενότητας βιβλίων «Ζουν ανάμεσά μας»!
Α) Το υπόβαθρο, από αντιαιρετική σκοπιά , των ισχυρισμών του Δημοσθ. Λιακόπουλου(Λ.) προέρχεται από τον ευρύτερο εσωτεριστικό, θεοσοφικό και πιο ειδικά, ροδοσταυρικό (ΑΜΟRC) χώρο, με περιεχόμενο τον Γνωστικό-Μανιχαϊκό μύθο με ποικίλες νεοειδωλολατρκές επιδράσεις. Η διηθούσα Ροδοσταυρικής καταγωγής, ιδέα είναι: Η δυνατότητα άμεσης, «άνευ Πίστεως», πρόσβαση στο Θείο(Divine), μέσω της «Γνώσης» του αληθινού εαυτού μας, ως ατόμων και είδους, χωρίς τη μεσολάβηση ιερατείου και Θρησκείας, η οποία δαιμονοποιείται! (Βλ. και σημείο ΙΖ παρακάτω).
Β) Τα επικίνδυνα σημεία , από άποψη ποιμαντικής πρόληψης , που χρειάζονται ειδικής προσοχής, είναι : 1) το «ορθόδοξο» προσωπείο του Λ. ως δυνάμει φορέως αιρετικών ιδεών και επιδράσεων. 2) Ο τρόπος προώθησης του αιρετικού του προφίλ δίκην εμπορικού προϊόντος πωλούμενου και όχι δωρεάν, άρα ταυτιζόμενου στη συνείδηση του κοινού ως αντικείμενου κάποιας αξίας, διαφημιζόμενο μάλιστα μέσω τηλεπωλήσεων και διαδικτύου.
Γ) Η αντιμετώπιση των αιρετικών θέσεων του καθ’ αυτές, δεν είναι δύσκολη. Όμως καθίσταται απολύτως αναγκαία μία οίκοθεν επίσημη αποδοκιμασία του περιεχομένου πολλών βιβλίων που εκδίδει, από καθαρά ποιμαντική προοπτική, λόγω της τεράστιας διείσδυσης στα λαϊκά στρώματα και στις συνειδήσεις των ανύποπτων τηλεθεατών, αναγνωστών του. Η διείσδυση αυτή με το μετριότερο ποιμαντικό κριτήριο, τον κατατάσσει στην 1η θέση με 2ους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και 3ους τους Πεντηκοστιανούς, από άποψη διαβρωτικού κινδύνου, όσον αφορά τις Χριστιανικές κινήσεις. Πρέπει δε να συνυπολογίσουμε ότι ο Λ. ΔΕΝ κινείται μόνο στον καθαρά θρησκευτικό χώρο αλλά σαφώς και στον πολιτικοθρησκευτικό χώρο, όπως οι περισσότεροι της Νεοειδωλολατρικής Αρχαιολατρικής φατρίας, σε διασυνδέσεις με την άκρα Δεξιά.
Δ) Για λόγους ευνόητους πρέπει η όποια προσέγγιση μας, να απομονώσει τις κραυγαλέα βλάσφημες, ακραία αιρετικές, αντι-πατερικές-εκκλησιαστικές κακοδοξίες του, από το όποιο πολιτικό τους έρμα, χωρίς όμως να παραθεωρήσει ενδεχόμενες κοινωνικού τύπου συνέπειες, οι οποίες κάθε άλλο παρά αμελητέες είναι, αφού το ενδογματιστικό ύφος των κειμένων του γραπτό η τηλεοπτικό ωθεί σε προσηλυτιστικό φανατισμό πολλούς νέους οπαδούς του!
Ε) Η δομή των υπ’ όψιν βιβλίων του Λ. όπως και των περισσότερων εκδόσεων του είναι συμπιληματική συρραφή αποσπασμάτων άλλων βιβλίων. Τα βιβλία «Το Μαύρο βυζάντιο» 61/62/63/64, με εξαίρεση το τελευταίο, οργανώνονται υπό τη μορφή τυπικού εγχειριδίου Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Ιστορίας και Πατρολογίας με πρόλογο, εισαγωγή, παράγραφο ανά ιστορικό ή εκκλησιαστικό πρόσωπο με κάποια σχόλια είτε στο τέλος είτε σε χωριστή παράγραφο, με μία τελική παράγραφο-επωδό, στο τέλος, που τιτλοφορείται σταθερά και μόνιμα: «Εγκλήματα του δείνα ιστορικού προσώπου (συνήθως αυτοκράτορα ή εκκλησιαστικού παράγοντα) κατά των Ελλήνων»!
ΣΤ) 1)Τα δηλητηριώδη προσωπικά σχόλια του Λ. έχουν σαφώς διακριτά χαρακτηριστικά από τις καθαρώς, ιστορικού ή ιστορικοδογματικού χαρακτήρα, πληροφορίες που πλαισιώνουν την παρουσίαση των Βυζαντινών ιστορικών προσωπικοτήτων και γεγονότων.
2) Η παράθεση της ύλης των βιβλίων γίνεται χωρίς να παραθέσει ούτε μία, μα ούτε μία, πηγή ή παραπομπή, εκτός των δικών του βιβλίων, το «Nag Hammadi» και τον ...Ερμή τον Τρισμέγιστο!
Ο Λ. διαστρέφει, ή πολύ στοχευμένα, υπερτονίζει καταστάσεις και γεγονότα, πρόσωπα και ομάδες, λαούς ή οικογένειες και φατρίες, αδιαμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα, πολέμους θεομηνίες, καταστροφές, συνομωσίες, αδήριτες και αδιαμφισβήτητες νομικές και κανονικές αποφάσεις συλλογικών οργάνων, όπως οι οικουμενικές σύνοδοι, προσωπικές και οικογενειακές αστοχίες και αμαρτίες ή αντίθετα, παρανοεί και υποβαθμίζει μεγαλόπνοες ή ηθικά μεγαλειώδεις πράξεις βίου και πολιτείας των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, στρατιωτικών, πολιτικών και εκκλησιαστικών αρχόντων και προσωπικοτήτων, που σταθμίζουν και ισορροπούν το κοινωνικά ορθό και χρήσιμο με την ακεραιότητα της Ορθοδόξου Πίστεως. Πράγμα και γεγονός όχι πάντοτε συμβατό με τις εκάστοτε επιδιώξεις ή κοινωνικές σταθερές της κάθε εποχής. Ο τελικός στόχος του Λ. είναι να τεθούν οι Αρχαιολατρικές θέσεις του ως ένα νέο ιδεολογικό υπόβαθρο της «Ελληνικής Ορθοδοξίας». Όσοι προσπάθησαν κάτι τέτοιο στο παρελθόν είχαν τουλάχιστον, το χάρισμα της κοσμικής ευφυΐας και σοφίας, είχαν να επιδείξουν σπουδές, μελέτες και προϊόντα πνευματικού μόχθου, σοβαρής και ενδελεχούς ερεύνης και είχαν αναγνωρισθεί ως τέτοιοι( Πλήθων Γεμιστός, Κοραής, κλπ), έχοντας προσφέρει μεγάλές υπηρεσίες στο διαχρονικά νοούμενο Ελληνικό έθνος. Ο κ. Λιακόπουλος και ορισμένοι νεότεροι ομότεχνοί του χρησιμοποιούν τα υπό του Χριστού λεχθέντα και υπό των αγίων Αποστόλων ευαγγελικώς παραδοθέντα, για εντελώς ποταπούς και ιδιοτελείς, έως ύποπτους σκοπούς!
Ζ) Σε τελική ανάλυση τα πρόσωπα και τα ιστορικά γεγονότα στο Βυζάντιο, αντιμετωπίζονται, από τον Λ. σαν να ήταν υποχρεωμένα να οδεύσουν σύμφωνα προς τις συνιστώσες του μεταφυσικού πεδίου δράσης της «Λευκής και Μαύρης Αδελφότητος», εντός του ...Λιακοπούλειου, Γνωστικοκαμπαλιστικής υφής και ροδοσταυρο-θεοσοφικής αρχιτεκτονικής, αρχαιολατρικού-νεοειδωλολατρικού κοσμοειδώλου.
Οι περί θεού και κόσμου ερμηνείες και ερμηνευτικές λογικές των Γνωστικών και άλλων αιρετικών ευαγγελίων, μανιχαϊστικών, μυητικών κειμένων του ερμητικού, νεοπλατωνικού, ελληνιστικορωμαϊκού παγανιστικού εσμού και της παλαιάς και νεώτερης εβραϊκής τυπολατρικής και νεοεποχιακής αποκρυφιστικής παραφιλολογίας, όπως και της μοντέρνας ψευδοεπιστημονικής, «Ουφολατρικής» κουλτούρας, κυριαρχούν στο μυαλό του «ψευδο-Ορθόδοξου» τηλεκράχτη Δ. Λιακόπουλου και κατεδαφίζουν στην συνείδηση του σύγχρονου Έλληνα Ορθόδοξου Χριστιανού, την προτεραιότητα και την αυθεντική Ερμηνεία της Βιβλικής παρακαταθήκης από την Ορθόδοξη Ελληνική Πατερική και εξηγητική Παράδοση και Γραμματεία των αγίων Οικουμενικών Συνόδων.
Η) Τα τέσσερα βιβλία που συνθέτουν την εκδοτική «εποποιία» το Μαύρο Βυζάντιο, μάλιστα, συναγωνίζονται, όπως αναφέρει ο ίδιος, στη σελ.12 του τόμου 61 , την μοντέρνα τηλεοπτική σειρά εποχής GAME OF THRONES σε σασπένς. Αυτά αρθρώνονται με κορμό την κοσμική διελκυστίνδα «Λευκής και Μαύρης Αδελφότητας», που αποτελεί θεμελιακό εργαλείο του Λιακοπούλειου μυθεύματος. Η διελκυστίνδα αυτή διεκτραγωδείται αναλυτικά στην προηγούμενη σειρά του Λ. «MATRIX» ! Εκεί μαθαίνουμε διεξοδικά και με ...ονόματα, τι είναι και ποιοι, ή μάλλον ποια όντα, αποτελούν τον από «Μηχανής θεό» των πεπρωμένων του πλανήτη μας!
Θ) Πληροφορούμεθα λοιπόν ότι είμαστε όλοι οι άνθρωποι, «παίκτες» στις «πίστες» ενός συμπαντικού (γαλαξιακού ή πλανητικού) παιχνιδιού Εικονικής Φαντασίας σαν κι αυτά που παίζουν τα παιδιά μας στα tablet, στα laptop και στα κινητά τους που λέγεται Matrix Dominion -Επικράτεια του Μάτριξ.
H μόνη λέξη που χαρακτηρίζει τα περιεχόμενα των βιβλίων MATRIX, του εργαλείου ερμηνείας, δηλαδή, των προσώπων και γεγονότων του «Μαύρου Βυζαντίου», είναι ή λέξη ΑΛΛΟΚΟΤΟ!
Ι) Το ΜΑΤΡΙΞ είναι η εξήγηση της δομής, λοιπόν, του γήινου κόσμου μας και αποτελεί ένα αλλόκοτο συνδυασμό των «Σκιών» του μύθου του πλατωνικού σπηλαίου, ανακατεμένο με ψευδοεπιστημονικές ερμηνείες ή ψήγματα παρακμιακού σκεπτικισμού των παραδεδομένων Ελληνορθοδόξων θρησκευτικών και αξιακών προτύπων, και αντικατάστασή τους με Αποκρυφιστικούς, Παγανιστικούς, Μανιχαϊκογνωστικούς «γραώδεις» μύθους!
ΙΑ) Η κινηματογραφική συνιστώσα έμπνευσης του MATRIX DOMINION είναι η ταινία MATRIX και σύνολη η Χολυγουντιανή περί Εξωγήϊνων Υπερανθρώπων «SUPERMEN και TRANSFORMERS» παραγωγή.
ΙΒ) Το θρησκειολογικό πρότυπο του Matrix, είναι το περί, «Μάγια», δόγμα των ινδουϊστικο-βουδιστικών θρησκευμάτων του Παγκοσμίου Νόμου(Κάρμα). Δηλαδή η περί εικονικότητας και ψευδαισθητικής φύσεως του υπό του Θεού δημιουργημένου Κόσμου, διδασκαλία. Χωρίς περαιτέρω ανάλυση, η περί «Μάγια» και «Κάρμα» αντίληψη, μέσα από την πληθώρα των Ανατολικών θρησκευτικοφιλοσοφικών ρευμάτων, που έχουν κατακλύσει τον Δυτικό κόσμο, έχει υποστεί και πολλές άλλες υποκειμενικές και αντικειμενικές ερμηνείες ποικίλης φύσεως, που δεν ενδιαφέρουν άμεσα. Σε αντιδιαστολή, Η Ορθόδοξη Χριστιανική αντίληψη, περιγράφει έναν πολύ πραγματικό Κόσμο, «καλόν λίαν», ο οποίος ως μόνο, φαινομενικά αρνητικό στοιχείο, έχει την προσωρινότητα, καλούμενος «νυν αιών», από τον απόστολο Παύλο, απόρροια της παρουσίας του Κακού μέσα σ’ αυτόν και επίσης «επίπλαστος, πρόσκαιρος αιών»( Συναξάριον- Εορτολόγιον 29ης Αυγούστου, Αποτομή της Κεφαλής του Τιμίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού).
ΙΓ) Η ψευδοεπιστημονική βάση των ισχυρισμών του Λιακόπουλου φαίνεται ότι εκμεταλλεύεται αυθαίρετα την κοσμολογική έννοια της «σφαίρας DYSON»! Πρόκειται για μία καθαρά υποθετική θεωρία εργασίας του Ρώσσου αστροφυσικού Kardaseff, να εξηγηθεί το επικρατέστερο σύγχρονο παράδοξο της επιστήμης της Αστροφυσικής, αυτό της μη ευρέσεως οιουδήποτε ίχνους ζωής, πολλώ μάλλον λογικών όντων, οπουδήποτε εις το Σύμπαν, έως τώρα, πλην του πλανήτου ΓΗ!
Έτσι επιστρατεύτηκε υπό του Kardassef, η δυνατότητα υπάρξεως ενός τεχνητού κλειστού συμπαντικού χώρου, όχι φυσικού, αλλά επιτεύγματος και προϊόντος ενός δυνητικά εξελιγμένου «διαπλανητικού πολιτισμού», ο οποίος έχει καταφέρει έπειτα από εκατομμύρια χρόνια γενετικοτεχνολογικής εξέλιξης να τιθασσεύσει όλη την παραγόμενη ενέργεια ενός άστρου ή γαλαξία ή συστήματος γαλαξιών, «περικλείνοντάς τους» μέσα σε μία «ενεργειακή κοίλη σφαίρα», δημιουργώντας έτσι ένα τεχνητό μικροσύμπαν! Εξωτερικά η σφαίρα Dyson, μπορεί να καμουφλάρει την ύπαρξή της στους απομακρυσμένους γηΐνους παρατηρητές, ενώ εσωτερικά μπορεί να σφύζει από «εξωγήϊνα όντα» με σώματα-βιοϋπολογιστές επιστημονικής φαντασίας, υποταγμένα στους εξελιγμένους κατασκευαστές τους με ρόλο Θεών!
Πάντως το βασικό στοιχείο ενός τέτοιου άκοσμου «κόσμου» παραμένει ότι πρόκειται για μία τεράστια ψευδαίσθηση! (σελ. 11 Μάτριξ Ντομίνιον1).
Μια τέτοια εκλαϊκευμένη θεωρία περί συμπαντικού Μάτριξ, προβάλλει και ο γνωστός Έλληνας αστροφυσικός Μάριος Δανέζης, και άλλοι νεότεροι αστροφυσικοί και αστροβιολόγοι, χωρίς όμως τις αλλόκοτες και παράλογες γενικεύσεις και θρησκευτικές διασυνδέσεις που επιχειρεί ο Λιακόπουλος.
IΔ)Μέσα από την αλλόκοτη αυτή συμπαντική προοπτική του Λ. ,τα όντα-«θεοί» που δημιούργησαν τον κόσμο είναι προϊόντα μίας ενδοκοσμικής διαδικασίας. Και αναζητείται κάποιος ανώτερος και παλαιότερος «θεός» που δημιούργησε και αυτούς!
Οπότε εισάγεται μια κοσμική και οντολογική αναγκαιότητα που καταλήγει αναγκαστικά στο Καμπαλιστικό/ Γνωστικιστικό μοντέλο Κόσμου. Οι θεϊκές οντότητες απορρέουν από ανώτερα στάδια ύπαρξης και υποβαθμίζονται σε ανθρώπινα όντα ή τέρατα, αφού ψάχνουν την «αρειανική»/ αποκρυφιστική/ θεοσοφική / ροδοσταυρική /ινδουϊστική : «Εμπειρία της διεσπασμένης –εξ απορροής-θείας φύσης που εγκλωβίζεται στην ύλη»!! Θεός→κατώτερος θεός(υιός;)→Παλαιός των ημερών(ελοχίμ)→ισότιμοι Γνωστικοί «αιώνες», διαφοροποιημένοι ηθικά ή οντολογικά-σύμφωνα με την θεοσοφική διάκριση : «εωσφορικοί-δαιμονικοί», «καλοί» ελοχίμ-«κακοί» -ΕΛ- Ἔλληνες ή κατώτερες φυλές (μέσω γυναικών κατώτερης «ἁνθρώπινης» φύσης)→τερατοΝεφελίμ. Αυτά τα «σπουδαία» έχει καταγράψει στην παλιότερη σειρά βιβλίων ΕΛ, εν ειδει σειράς κόμικς ο Δημσθένης Λιακόπουλος.
Επιστημονικές πηγές για όλα αυτά, παρουσιάζονται: Οι...Γνωστικοί κώδικες του NAG HAMMADI (Χηνοβόσκιον) και ο ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ! σελ..7, 8. Παράβαλε άρθρο μας , «Ἔκθεση πλανῶν καὶ σφαμάτων τοῦ Δημοσθένη Λιακοπούλου, σὲ σχέση μὲ τὴν Πίστη καὶ τὴν Παράδοση τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Περιοδικό Θεοδρομία ἔτος ΙΑʹ, τ. 1 ᾿Ιανουάριος-Μάρτιος 2009, σελ. 105-134.
ΙΕ)Στο θέμα «Περί προϋπάρξεως ψυχών» σελ. 12 , μπαίνει το βασικό ερώτημα, που έχει κυκλοφορηθεί και ως βίντεο στο Youtube: «Ποια είναι η πραγματική διδασκαλία του Χριστού;», σελ. 12. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν επικαλείται ως «Χριστό» ο Λ. δεν εννοεί τον Ιησού Χριστό ως καθαρά ιστορικό Πρόσωπο, αλλά ένα ανθρώπινο υποκείμενο σε μία «Χριστική» κατάσταση, ενεργειακή_ πνευματική βαθμίδα, επίπεδο ύπαρξης, τέλος πάντων «κάτι» το οποίο επιφυλάσσει, ο Λ. για τον εαυτό του την δυνατότητα να το ορίζει όπως αυτός θέλει! Ο Χριστός λοιπόν έχει αξία για τον κ. Λιακόπουλο, όχι για το Ποιός ήταν, είναι και θα είναι, αλλά κυρίως για τα λόγια Του! Την Διδασκαλία Του! Η αγάπη προς τον Χριστό έχει νόημα, όχι ως η εν απολύτω ελευθέρα βουλήσει, αγάπη στο Πρόσωπο Του ως Μονογενούς Υιού του Θεού. Αλλά στο τι είπε!
Όπως είναι αντιληπτό κάτι τέτοιο είναι εξ’ υποθέσεως άτοπο! Απλούστατα διότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δεν έγραψε τίποτε-«…ως γράμματα μη μεμμαθηκώς (Ιωαν.7,15).
Μικρό μέρος όσων είπε έφτασε σε εμάς, από όσους κατέγραψαν τα «Λόγια Του», τούς Αποστόλους,. Και μας παραδόθηκε όχι μόνο επειδή τα λόγια του Χριστού ήταν θαυμαστά και πρωτάκουστα, (Ιωαν. ζ,46), αλλά επειδή στη συνείδησή τους ήταν ο Υιός του Ζώντος Θεού! Κατά την μαρτυρία του απ. Πέτρου τα «…ρήματα ζωής αιωνίου» του Χριστού δεν είναι κατά την ελληνική αντίληψη «έπεα πτερόεντα», φεύγουν και χάνονται! Κατά την αντίληψη των Εβραίων, μόνο τα «Λόγια του Θεού» παραμένουν αιώνια! Δηλαδή Ο Λόγος του Θεού είναι Αιώνιος! Επειδή είναι «λόγος» -dabar Θεού και όχι επειδή είναι ωραίος ή σοφός, ανθρωπίνως!
ΙΣΤ)Περί Μετεμψυχώσεως σελ. 13. Ο τρόπος που αρθρώνει τις εκφράσεις του, ο Λ. ,στη σελίδα 4, είναι χαρακτηριστικός της αλλόκοτης απολογητικής των ιδεών του: «Υπάρχει Μετεμψύχωση? Όχι είναι η απάντηση του! «Βγάλτε απ το μυαλό σας τις απλουστευμένες θρησκοληψίες και δεισιδαιμονίες, ο κάθε άνθρωπος έχει τέτοιες εξωπραγματικές, για τη δική μας πραγματικότητα δυνατότητες, έτσι που μπορεί να παίζει το παιχνίδι που λέγεται «ζωή» «σε πολλές πίστες, ταυτόχρονα , με καταπληκτική άνεση»! Συμπέρασμα: Η απάντηση είναι ΝΑΙ! η ψυχή διαχειρίζεται πολλά σώματα!
ΙΖ)Άλλες εσωτεριστικές- αποκρυφιστικές μαρτυρίες: • Η ψυχή=ενεργειακό σώμα σελ.15 • Βίλχελμ Ράιχ=Οργονική ενέργεια σελ.21 • Θεοί= Εξωγήϊνοι σελ.44. • Θεός ΩΝ-μη ΩΝ σελ.48. Ενώ ξεκινά με τη σχετικά σωστή δογματικά δήλωση: «Ο Υιός έφερε στο φως τη Δημιουργία», αμέσως δηλώνει ότι το μηδέν, η ανυπαρξία έχει υπόσταση! Μιλάει για το βασίλειο των Σκιών, παρμένο από την ίδια ίσως πηγή που εμπνεύστηκε το γνωστό επεισόδιο του Χάρι Πότερ, η Rowling, πάντως σίγουρα όχι Ορθόδοξης επίνοιας! Στη σελ.27 θολώνει άλλη μια φορά τα νερά αφού ορίζει ένα είδος «Πίστης» μέσω της Γνώσης! Πρόκειται για μία ροδοσταυρικής καταγωγής ιδέα. (πηγή: Τhe Rosicrucian Digest Official Magazine of the Worldwide Rosicrucian Order).
ΙΗ) Όμως χρειάζεται να επιστρατευτεί και ένας επιπλέον όρος για να προσδιοριστεί η ..Λιακοπούλειος σκέψη: Αντιστροφοδιαστροφή! Παραθέτουμε τις συνιστώσες της ανωτέρω αλλόκοτης γλωσσικά λέξης που είναι η δική μας προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τη λογική του Λιακοπούλειου νοητικού οικοδομήματος!
Τι σημαίνει "Πιστεύω"! σελ.26-28-29 Προΰπαρξη της ψυχής του ανθρώπου, η οποία χρειάζεται να «δοκιμαστεί» στον «κακό» εικονικό κόσμο, ΜΑΤΡΙΞ ΝΤΟΜΙΝΙΟΝ, που έχει δημιουργήσει ο διάβολος Σαμαέλ! σελ. 29,30,31,32: Πρόκειται για καθαρά Γνωστικής εμπνεύσεως "Ανθρωπολογία" του Λιακόπουλου που μιλάει, όπως ο Γνωστικισμός-Μανιχαϊσμός, για ΔΥΟ Δημιουργούς: έναν Αγαθό και έναν Πονηρό!
Η αντίληψη αυτή περιλαμβάνει πολλών ειδών σώματα για τον δημιουργημένο άνθρωπο: Αστρικό, Ενεργειακό, Αιθερικό, Υλικό! (σελ.6).Χωρίς να μας ξεκαθαρίζει ποιος Δημιουργός έφτιαξε τι! Ο Αρχάγγελος Σαμαέλ (δηλ. ο Διάβολος) φαίνεται να έχει ισότιμες δημιουργικές δυνάμεις με τον γνωστικιστικό «Αγαθό Δημιουργό», διότι είναι πιο δυνατός από τούς "Ἑλοχίμ"!? (όρος που σημαίνει =θεοί, πληθυντικός του θεός στα εβραϊκά), σελ.7.Τους οποίους ο ίδιος ο Λ. δέχεται ως δημιουργούς του ανθρώπου, παραφράζοντας το εναρκτήριο χωρίο της Γενέσεως, στο βιβλίο Ελοχίμ της σειράς ΕΛ!
Ο ίδιος Αρχάγγελος Σαμαέλ λέγεται και "Γιαλνταμπαώθ", που είναι καθαρά Γνωστική διάκριση (κείμενα Nag Hammadi), σελ. 7. Επίσης η Τιαμάτ ="Σκιά" από το Βασίλειο των Σκιών. βλ. Harry Potter... και το θέατρο Σκιών του Καραγκιόζη, για να κάνουμε και λίγο χιούμορ)! σημαίνει "Άβυσσος Υδάτων"-tehom στα Ασσυροβαβυλωνιακά, απ΄ όπου την δανείστηκε ο συγγραφέας του πρώτου βιβλίου της Αγίας Γραφής, δίκαιος Μωυσής, για να αποδώσει τον δεύτερο στίχο της Γενέσεως :"...και Πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω της αβύσσου..." (πηγή: Παν. Τρεμπέλα Απολογητικαί Μελέται τομ. 1 σελ.17-18).
Η Τιαμάτ είναι επίσης ο υπερπλανήτης του Ηλιακού μας συστήματος, από τον οποίον μετά από «κοσμολογικού επιπέδου σύγκρουση με τον πλανήτη Χ-NIBIRU , δημιουργήθηκε ο πλανήτης μας η Γή! Αυτά αναφέρονται στο « μνημειώδες» πόνημα του Zacharia Sichin, "Πόλεμοι των Θεών" και συνδέουν τα φληναφήματα του Λ. με τον ιδεομυθευτικό χώρο της παραφιλολογίας των εξωγήϊνων δημιουργών του Ανθρώπου, τους γνωστούς Annunaki, που έκανε διάσημους μαζί με τον εαυτό του ο ανωτέρω ρωσοεβραίος αρχαιολόγος, συνοδοιπόρος του Ελβετού σερβιτόρου και πρώτου διδάξαντος περί αποικισμού-εποικισμού της Γης από ανεπτυγμένες εξωγήϊνες φυλές: Erich von Däniken!
Έχουμε λοιπόν στη Σελ.14 από το ΜΑΥΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ: "Παίχτες" στο καρμικό παιχνίδι MATRIX: 1) Ανθρωποι 2) Νεφελίμ(χωρίς ψυχή) 3)Δαίμονες : Στρατός του Σαμαέλ 4)Εξωγήινοι διάφοροι 5) Μπότ (εκ του Ro-bot- РЯВоТЯ-ραμπότα, ρωσική λέξη που σημαίνει δουλειά-άνθρωποι χωρίς ψυχή, κάτι σαν τα "Γκοΐμ" των "Σοφών της Σιών", καθαρά Γνωστικιστικής αντίληψης όντα κατώτερης τάξης ικανά μόνο για ρόλους ανεγκέφαλων εργατών!), 6) Λίλιθ Λαμασθού , θηλυκός Ελοχίμ και η επικεφαλής της Λευκής Αδελφότητος, γνωστή "περσόνα" σύνολης της Αποκρυφιστικής παραφιλολογίας, δήθεν πρώτη σύζυγος του Αδάμ, κατ΄ άλλες πηγές! 6) Η Σκιά Τιαμάτ, που εδώ προσωποποιείται κατά το ειδωλολατρικό Παράδειγμα! 7)Οι ΕΛ Γαλάζιοι Γίγαντες με ενεργειακά σώματα, πρόγονοι των Ελλήνων, που γεμίζουν τις σελίδες της πρώτης «μνημειώδους» σειράς του Λ. ΕΛ. 9) Διάφοροι παρείσακτοι Ελοχίμ, που στους "Πολέμους των Θεών" κράτησαν ουδέτερη στάση (…Κεντρώοι όπως θα πολιτικολογούσαμε σήμερα)! 10) Άγγελοι του Θεού...(Πάλι καλά)!!
Σελ.18 : Ανθρώπινο Σώμα= Σαβούρα!!! Υψιπέτις Ανθρωπολογία του Λιακόπουλου! Στη συνέχεια στη σελ. 30: "...κάθε άνθρωπος που έρχεται και γεννιέται σ΄ αυτόν τον ψεύτικο κόσμο, παίρνει ένα σώμα βιολογικό και ενώ είναι ακίνητος, σε στάση, η ψυχή του , το είναι του, κινείται με το σώμα ως όχημα και δοκιμάζεται"! Και στη σελ.31 "... ο πραγματικός άνθρωπος είναι αυτός με το γαλάζιο σώμα, σε στάση "! ῾..δηλαδή μπορεί να είσαι κάπου , σε κώμα, με πλήρη «λειτουργική στάση εγκεφάλου και βιολογικού σώματος ( υλικό σώμα), και μέσω ηλεκτρικών σημάτων να νομίζεις ότι τρέχεις, ότι κάνεις οτιδήποτε"! Βλ. χολυγουντιανή ταινία AVATAR, και γενικώτερα το θεωρητικό πλαίσιο της ινδουιστικής φιλοσοφίας της Yoga, όπου κυριαρχούν οι όροι Εν-σάρκωση-Avatar και περαιτέρω Μετ-εν-σάρκωση!
Σελ.32,33 οι "Δύο επιλογές" σελ. 22: Χριστιανοί Θεολόγοι= προωθητές της "τρομακτικής γιαχβεδιστικής εβραιοκεντρικής θρησκείας". σελ 23: Η Χριστιανική θρησκεία, κατ 'ουσίαν εβραιοκεντρική! Διότι αποκρύπτει και δεν αποκαλύπτει: 1)Το όνομα του Διαβόλου, ότι είναι Αρχάγγελος με το όνομα Σαμαέλ του γένους Οφανίμ! σελ.27, και 2) Ο Θεός των Εβραίων είναι ο ίδιος ο Σαμαελ με το όνομα Γιαχβέ! Άρα ταυτίζεται ο Δημιουργός Θεός της Παλαιάς Διαθήκης με τον Μ.Α.Τ.Σ Μέγα Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος των Μασόνων που είναι ο Σατανάς!
Εδώ τώρα καταλαβαίνουμε την καθαρά προβοκατόρικη, «αντιστροφοδιαστροφική», ανάμιξη σωστού-λάθους, με προφανή στόχο την σύγχυση, το ψεύδος, την πλάνη του Ορθοδόξου Ποιμνίου του Χριστού! Κάτι από το οποίο μόνο ο Πονηρός Εκπεσών Άγγελος έχει συμφέρον να εμπνέει. Τί συμφέρον?! Αυτό που πάντα επιθυμεί: Να κατασταθεί ισότιμος του Υψίστου!
Βλ. σελ. 28-29 :Ο Σωκράτης ο Πλάτων , το ... εβραϊκὀ Zohar λένε την αλήθεια! Η Ορθόδοξη Εκκλησία όχι! Μάλιστα αποκρύβει την αληθινή καταγωγή του Χριστού.
Περαιούντες παραθέτουμε αυτούσιο απόσπασμα από τον ιστότοπο el.gr του Λ. περί του Χριστού. Νομίζουμε ότι η σχεδόν «ομολογιακή» χροιά του κατωτέρω κειμένου αποδεικνύει του τι πραγματικά πιστεύει ο Δημοσθένης Λιακόπουλος.
Ο Χριστός αρνήθηκε ότι ήρθε από το Γιαχβέ, τον θεό των Εβραίων! Γιατί η εκκλησία διδάσκει το αντίθετο ;
«…Ο Χριστός, όπως διαβάζουμε σε πολλά σημεία των τεσσάρων ευαγγελίων,
έλεγε στους Εβραίους, που λάτρευαν το Γιαχβέ, πως δεν γνώριζαν τον Πατέρα Του.
«Κατα Ιώαννην» 8:19 – «ἔλεγον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ὁ πατήρ σου;»
«Απεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τὸν πατέρα μου..»
μτφ : Του έλεγαν λοιπόν (οι Εβραίοι νομοδιδάσκαλοι), «Πού είναι ο Πατέρας σου ;».
«Αποκρίθηκε ο Ιησούς : Ούτε εμένα ξέρετε, ούτε τον Πατέρα μου.
Ο Χριστός σύμφωνα με όσα μας μεταφέρει ο αγαπημένος Του μαθητής, ο Ιωάννης, είπε καθώς προσευχόταν :«Κατα Ιωάννην» 17:25 : «πάτερ δίκαιε, καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων..»μτφ : «Πατέρα δίκαιε και ο κόσμος δε σε γνώριζε, εγώ όμως σε γνώριζα.»
«….Επομένως πράγματι ο Γιαχβέ-Γιεχωβά, ο θεός των Εβραίων, δεν είναι εκείνος που έστειλε το Χριστό στον κόσμο αυτό να μας μιλήσει. Οι Εβραίοι νομοδιδάσκαλοι γνώριζαν το Γιαχβέ και ήξεραν απέξω το νόμο του (τον λεγόμενο μωσαϊκό που κατάργησε ο ίδιος ο Χριστός). Ο Χριστός λέει πως ήρθε από Εκείνον που δεν γνώριζε ο κόσμος. Δεν μπορεί να μιλάει με τον τρόπο αυτό για τον Γιαχβέ, τον οποίο γνώριζαν όλοι οι Εβραίοι! Ακόμη και αν, όπως λένε κάποιοι φανατικοί εβραιοχριστιανοί, το είπε μεταφορικά, θα μπορούσε να πεί τον πατέρα μου τον ξέρετε, αλλά δεν τον ακολουθείτε. Η ελληνική γλώσσα είναι σαφέστατη.Ο Χριστός το είπε ξεκάθαρα, τον Πατέρα που με έστειλε εμένα δεν τον ξέρετε.
Πως λοιπόν η χριστιανική εκκλησιά, με όλο της το ιερατικό σώμα, διδάσκει πράγματα αντίθετα με όσα είπε ο Χριστός ; Πως λέει ότι ο Γιαχβέ των Εβραίων είναι ο «Πατέρας» που έστειλε τον Ιησού Χριστό, την στιγμή που ο Χριστός ο ίδιος το αρνήθηκε ;
Γιατί εμμένουν ακόμη κάποιοι να πιστεύουν πως αυτός ο τιμωρός- καταστροφέας ψευτο-θεός των εβραϊκών κειμένων είναι ο αληθινός Θεός την στιγμή που ζητά τα ακριβώς αντίθετα πράγματα από το Χριστό ;
Πότε θα καταλάβουν ότι ο Γιαχβέ είναι ο Σατανάς, ο δημιουργός του κόσμου αυτού και πως όλα αυτά τα εβραϊκά κείμενα που εντεταλμένοι, εγκάθετοι μασόνοι ιεράρχες, ονόμασαν τον 4ο αιώνα «παλιά διαθήκη» και τα όρισαν ως ιερά και θεόπνευστα, μιλούν για το Σατανά και το λαό του και δεν έχουν καμία σχέση με το Χριστό και τον Πατέρα Του ;…»
Μήπως αυτά είναι αιρετικά πράγματα ; Δεν τα λέω εγώ, τα λέει ο ίδιος ο Χριστός, στα ίδια τα επίσημα κείμενα που δέχεται η εκκλησία, η οποία παρά το ότι ο Χριστός αρνήθηκε ότι ήρθε από το Γιαχβέ, διδάσκει με τρόπο εγκληματικό, το ότι ο Ιησούς Χριστός και ο Γιαχβέ (που στην πραγματικότητα είναι ο Σατανάς) είναι ένα. «Κατα Ιώαννην» 8:19 «ἔλεγον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ὁ πατήρ σου;» «Απεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε ἐμὲ οἴδατε οὔτε τὸν πατέρα μου..»
el.gr