Εσχατολογικοί υπολογισμοί της Σκοπιάς για τους Καιρούς τών Εθνών

Μιχάλης Μαυροφοράκης

Η μελέτη αυτή είναι το 4ο και τελευταίο μέρος της σειράς «Λάθη σε εσχατολογική χρονολόγηση». Οι υπολογισμοί της Σκοπιάς για την τεκμηρίωση του 1914, καλύπτουν μία αναγκαιότητα, και έχουν μια ιστορία και πολλά λάθη.

Το εσχατολογικό “άλλο Ευαγγέλιο” τών Μαρτύρων του Ιεχωβά

Σε όλη αυτή τη σειρά μελετών στρέψαμε το ενδιαφέρον μας στην εσχατολογική κίνηση των λεγομένων «Μαρτύρων του Ιεχωβά».

Όνομα και πρόσωπο στην Εκκλησία και σε αιρέσεις

Μιχάλης Μαυροφοράκης

«Ο έχων ους ακουσάτω τι το Πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις. Τω νικώντι δώσω αυτώ του μάννα του κεκρυμμένου, και δώσω αυτώ ψήφον λευκήν, και επί την ψήφον όνομα καινόν γεγραμμένον, ό ουδείς οίδεν ει μη ο λαμβάνων» (Αποκάλυψις 2/β: 17).

Το καινούργιο όνομα των πιστών

Ξεκινήσαμε αυτή την εκπομπή διαβάζοντας το ανωτέρω χωρίο από την Αποκάλυψη. Εκεί αναφέρονται οι υποσχέσεις του Θεού προς όλους τους Χριστιανούς που θα βγουν νικητές από τη μάχη εναντίον της αμαρτίας και του Διαβόλου, και που διαρκεί όσο και η προσωρινή ζωή που ζούμε πάνω σε αυτή τη γη.

18 ανεξάρτητες ιστορικές αποδείξεις, διαψεύδουν την απάτη των Μαρτύρων του Ιεχωβά για το 607 π.Χ.

Μιχάλης Μαυροφοράκης

Πρέπει να τονίσουμε ότι σε αυτή τη μελέτη παρουσιάζονται ΜΟΝΟ 18 σειρές αποδείξεων, από τις ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ που υπάρχουν!

1. Το ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟ “άλλο ευαγγέλιο” του 1914 της Σκοπιάς

Η μελέτη αυτή αποτελεί συνέχεια του θέματος «Λάθη σε εσχατολογική χρονολόγηση». Ειδικότερα, σε προηγούμενη μελέτη, είχαμε ασχοληθεί με τα σοβαρότατα λάθη της εσχατολογικής χρονολόγησης των Μαρτύρων του Ιεχωβά η οποία περιστρέφεται γύρω από δύο κυρίως χρονολογίες: το έτος 1914, που κατά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, άρχισε η Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού και το έτος 607 π.Χ., στο οποίο εσφαλμένα τοποθετούν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από το βασιλιά της Βαβυλώνας, Ναβουχοδονόσορ.

Λάθη στην εσχατολογική χρονολόγηση 1914 μ.Χ. της Εταιρίας Σκοπιά

Μιχάλης Μαυροφοράκης

Τα σαθρά θεμέλια τής εσχατολογίας τής Σκοπιάς

    Ο λόγος για τα έσχατα, η εσχατολογία δηλαδή, είναι το αγαπημένο αντικείμενο, αλλά και το πλέον πρόσφορο μέσο για την προσέλκυση και διατήρηση οπαδών, σε πάρα πολλές θρησκευτικές ομάδες όλων των εποχών. Και στις μέρες μας το ίδιο συμβαίνει και θα μπορούσε να πει κανείς, με σχετικά αυξημένη συχνότητα.

Επιστροφή από την αίρεση

Μιχάλης Μαυροφοράκης

Ο δύσκολος δρόμος της επιστροφής.

Εισαγωγή

Θα προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε από όσο κοντύτερα γίνεται, την οδυνηρή περιπλάνησή του ανάμεσα στο χαώδες πλήθος των ομολογιών και ομάδων του Χριστιανικού κόσμου, (αλλά καμιά φορά και εκτός αυτών), τους προβληματισμούς του, τις απορίες και τα ερωτηματικά του, που εκβιάζουν για απαντήσεις, και γενικά τον αγώνα του για να βρει τον Χριστό και την αλήθεια, και πού αυτά τα δύο εκφράζονται και δεν παραποιούνται.

Ούτε υπάρχει, ούτε δεν υπάρχει. Είναι!

Νικολάου, Μητροπ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

Μου κάνει εντύπωση πως έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία μας μια ατμόσφαιρα κατευθυνόμενης σκέψης, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να σκοντάφτουν σε πράγματα που πολύ εύκολα θα μπορούσαν μέσα τους να παρακάμψουν. Δεν ξέρω αν οι συνομιλητές μου με καταλαβαίνουν, αλλά κι εγώ, αν και κατανοώ τη σκέψη τους, έχω δυσκολία να μπω στην αντίληψή τους. Έχω την εντύπωση πως περιμένανε εντυπωσιακά επιχειρήματα από μένα, που σε τελική ανάλυση εγώ δεν τους τα έδωσα.

Ὁ Γέρο-Κοσμᾶς, ὁ Παντοκρατορινός, (ὁ Ἀμπελικός)

Οσίου Παισίου του Αγιορείτου

Ὁ Γερο-Κοσμᾶς γεννήθηκε στό Ἀγγελοχώρι τῆς Θράκης τό 1897. Τό κοσμικό του ὄνομα ἦταν Κλεάνθης, καί η ζωή του ἦταν καλογερική καί ἀπό τόν κόσμο. Ἀσκήτευε στό κτῆμα του κάνοντας παρόμοια ἐργασία (κηπουρός). Ἐργαζόταν καί ἐκεῖ τήν ἀγάπη πάλι γιά τούς ἄλλους καί μάζευε συνέχεια ἀγάπη ἀπό τόν Χριστό. Ἔκανε δηλαδή πολλές ἐλεημοσύνηες καί βοηθοῦσε συνήθως ἐκείνους πού εἶχαν τάση νά κλέβουν, ὅταν εἶχαν ἀνάγκη, γιά νά τούς προφυλάξη ἀπό τό θανάσιμο ἁμάρτημα τῆς κλοπῆς καί ἀπό ἄλλα χειρότερα….

Κατηγορία εις βάρος του Μεγάλου Κωνσταντίνου για δωρεές, σπατάλες, διάδημα και Τηβέννου

Κωνσταντίνου Καραστάθη

Πρώτος και πάλι ο Ιουλιανός ο Παραβάτης απευθύνει κατά του Κων/νου την κατηγορία σπατάλης των δημοσίων οικονομικών.
Στο σατιρικό έργο του «Καίσαρες» οι θεοί – στη φαντασία πάντοτε του Ιουλιανού – οργανώνουν διαγωνισμό μεταξύ των Ρωμαίων αυτοκρατόρων για τα έργα τους. ο Ερμής, λοιπόν, ρωτώντας τον καθένα για τα έργα του, αξίωνε από τους θεούς να ρίχνουν την ψήφο τους φτάνοντας και στον Κων/νο τον ερώτησε: «Συ τι καλό νομίζεις πως ήθελες να έχεις»; «Πολλά ήθελα ν’ αποκτήσω για να τα χαρίσω στις επιθυμίες του εαυτού μου και των φίλων μου», είναι η επιθυμητή για τον Ιουλιανό απόκριση του Κων/νου, φυσικά μια απόκριση που ουδέποτε θα έβγαινε από το στόμα του μεγάλου αυτοκράτορα.

 Η θεραπεία του εκ γενετής Τυφλού [Ιω.9,1-38]

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

«Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(: καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1].

Υπήρξε διαμορφωμένη εθνική ελληνική συνείδηση στους υποδούλους της τουρκοκρατίας;

Ιωάννου Ν. Παπαιωάννου

Γνωστή σου είναι λίγο – πολύ η γνώμη του Φαλμεράϋερ: «Ουδέ σταγών γνησίου και ακράτου Ελληνικού αίματος ρέει εις τας φλέβας των χριστιανών κατοίκων της καθ’ ημάς Ελλάδος». Και ο Κ. Παπαρρηγόπουλος σε πληροφορεί ότι στην εποχή του υπήρχαν μερικοί που δεν αναγνώριζαν εθνική ελληνική συνείδηση στους υποδούλους: «Τινές κατήντησαν να ισχυρισθώσιν ότι έθνος Ελληνικόν προ πολλών ήδη αιώνων δεν υπήρχεν εν τω κόσμω τούτω και ότι η επανάστασις του 1821 διεξήχθη υπό ασυναρτήτου τινός κράματος Σλάβων, Αλβανών και Βλάχων, το οποίον επέθηκεν ιδιογνωμόνως επί της αιολοφύλου αυτού κεφαλής το αγλαόν του «Ελληνικού ονόματος στέμμα».

Ελευθερία και  τρόπος ύπαρξης στην Ορθοδοξία

 Πρωτ. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου

Ο π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος διετέλεσε επί πολλά έτη υπεύθυνος του γραφείου εξωτερικής ιεραποστολής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το παρακάτω κείμενο από την ομιλία του, διασώζει την εγγύτητα του προφορικού λόγου, αλλά παράλληλα, όπως θα παρατηρήσετε, διατυπώνει τις σκέψεις του με τρόπο κάπως ασυνήθιστο για γραπτό κείμενο. Διαβάζοντάς το λοιπόν, θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ΟΜΙΛΙΑ, και έτσι να το εννοήσετε, ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό.